Poëzie | Akke Brouwer

Gedichten yn it Frysk binne oerset yn gearwurking mei Corry Boelens; Auteur-Oersetter-Dosint Frysk

Dongeradiel

It âlde lân draacht keningsbern,
fjouwerjend op izers fan ferset.

It âlde lân is drinzge mei wûnders fan taal,
stringe yn frissels fan wetter.

It âlde ferhaal siket ûnwennich nij ritme
yn eachein fan glês en fan stiel.

Op stive hege skonken brekke wiken de sinne midstwa.
Frjemde skaden skoarskje har de rêch oan fûgelflecht en wolkerâne.

It âlde lân duorret.

Yn sealtek en yn fiere foarse fuorgen
hoedet sy grutsk har ûnfersetlik kleare kimen.

Voorbije vrouw

Mijn moeder heeft mij gelezen tot

bladzijde dertig, sindsdien draagt ze een bril.

Ze ziet wel goed maar weet niet

of het waar is wat ze denkt dat ze ziet.

Soms praat ze over later als ze groot is;

flarden van vroeger waar alles klein gebleven blijft.

Soms moet ze plotseling naar school –

de oorlog kwam er tussen, diploma niet

gehaald, de meester staat te wachten –

In blootgewoelde botten hangt een ander wachten.

Bijeengebonden organen rafelen de tijd;

lang geleden opgeheven, aangevreten door

naamloze gedachten en zinnen zonder zin.

Haar voeten dragen versleten verhalen,

vreemde verzen schuren haar mond.

Ze zit niet, ze staat niet.

Ze hangt aan draden van adem van ooit,

aan ragfijne garens van op en van uit.

Akke Brouwer